Zmarł dr Jerzy Matyjek | www.torun.pl

W wieku 90 lat zmarł wybitny toruński neurolog, poseł na Sejm, radny Torunia w latach 1994-1998, opozycjonista, działacz katolicki i społecznik.

Dr Jerzy Matyjek odszedł 31 stycznia 2017 r. Jego pogrzeb odbędzie się w poniedziałek, 6 lutego 2017 r. Rozpocznie go o godz. 10.30 żałobne pożegnanie w kościele pw. św. Józefa na Bielanach, o godz. 11.00 zostanie odprawiona msza celebrowana przez Biskupa Toruńskiego. Po nabożeństwie pogrzeb na cmentarzu przy ul. Żwirki i Wigury/Wybickiego.

Jerzy Zbigniew Matyjek urodził się 14 listopada 1926 r. w Radziejowicach, w powiecie Grodzisk Mazowiecki. W 1939 r. ukończył szkołę podstawową W Żyrardowie i został przyjęty do gimnazjum koedukacyjnego. Nauki w nim jednak nie rozpoczął ze względu na wybuch II wojny światowej. W latach 1940-1942 uczęszczał do utworzonej przez okupanta Szkoły Włókienniczej, Szkoły Rzemieślniczej i Miejskiej Szkoły Handlowej. W 1942 r. wstąpił do Armii Krajowej. Studiował też na tajnych kompletach, dzięki czemu po zakończeniu wojny zdał maturę w klasie matematyczno-fizycznej liceum w Żyradowie. 

Po maturze w 1945 r. wyjechał do Krakowa, gdzie rozpoczął studia medyczne na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego. Angażował się w działalność duszpasterstwa akademickiego W 1950 r. uzyskał absolutorium na Akademii Medycznej w Krakowie, a rok później zdał ostatnie egzaminy dyplomowe na Akademii Medycznej w Warszawie. W grudniu 1951 r. uzyskał dyplom lekarski na Akademii Medycznej w Warszawie.Praktykę lekarską rozpoczął w 1951 r. od stażu w szpitalu w Żyrardowie. Przez kilka miesięcy pracował też w Państwowym Szpitalu Klinicznym nr 1 w Zabrzu oraz w przychodni kopalni „Wincenty Pstrowski”.

W 1952 r. ożenił się z Barbarą Hanną z domu Bodendorf (1928-2000), z którą miał troje dzieci: Maria (1953 r.), Józef Maria (1955 r.) i Teresa Maria (1956 r.).

Od kwietnia 1952 r. do lipca 1957 r. odbywał służbę wojskową w 88. Pułku Artylerii Przeciwlotniczej w Koszalinie zajmując stanowisko lekarza pułku. Latem 1957 r. został przeniesiony do rezerwy. Rozkazem Ministra Obrony Narodowej PRL z 11 września 1964 r. został awansowany do stopnia majora. Po wystąpieniu ze służby wojskowej rozpoczął pracę w Szpitalu Wojewódzkim w Koszalinie na Oddziale Neurologicznym (kolejno na stanowiskach: asystenta ordynatora, p.o. ordynatora i zastępcy ordynatora). Jednocześnie pracował w Poradni Neurologicznej Miejskiej Przychodni Obwodowej w Koszalinie. 

W 1973 r. został ordynatorem Oddziału Neurologicznego Zespołu Opieki Zdrowotnej nr 1 w Toruniu. Po przeprowadzce do Torunia kontynuował rozpoczęte jeszcze w 1971 r. badania naukowe z zakresu diagnostyki chorób naczyniowych mózgu i uchwałą Rady Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Gdańsku w grudniu 1976 r. uzyskał stopień naukowy doktora nauk medycznych. Był rzecznikiem naturalnych metod planowania rodziny, sprzeciwiał się dopuszczalności przerywania ciąży i wraz z żoną prowadził wykłady i prelekcje dla narzeczonych.

Dr Jerzy Matyjek,  fot. archiwum rodzinne 

W Toruniu zaangażował się w działalność Klubu Inteligencji Katolickiej i opozycji demokratycznej, skupionej wokół o. Władysława Wołoszyna SJ z Kościoła Akademickiego pw. Ducha Św. W sierpniu 1980 r. został doradcą Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Zakładach Urządzeń Okrętowych „Towimor” w Toruniu, a w grudniu 1980 r. jego członkiem. Jesienią 1981 r. aktywnie uczestniczył w I Krajowym Zjeździe Delegatów NSZZ „Solidarność” w Gdańsku. Był także współtwórcą i aktywnym działaczem toruńskiego Komitetu Obrony Więźniów za Przekonania.

Po wybuchu stanu wojennego 13 grudnia 1981 r. został wraz z innymi działaczami NSZZ „Solidarności” oraz KIK w Toruniu internowany i osadzony w Potulicach. Mimo nacisków ze strony SB nie podpisał „lojalki”, która dawała szansę na zwolnienie z internowania. Dopiero w lutym 1982 r., po interwencji biskupa chełmińskiego Mariana Przykuckiego, opuścił obóz w Jaworzu. Po zwolnieniu z internowania został odwołany z dotychczas pełnionej funkcji ordynatora Oddziału Neurologicznego Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Toruniu. Na skutek protestu lekarzy został przywrócony na stanowisko.

Po przemianach demokratycznych w latach 1989-1990 Jerzy Matyjek ponownie stanął na czele Klubu Inteligencji Katolickiej w Toruniu. Pełnił tę funkcję do czasu przymusowego rozwiązania organizacji w latach 80. Był także jednym ze współzałożycieli Stowarzyszenia Rodzin Katolickich Diecezji Toruńskiej (5 kwietnia 1992 r.).

W 1991 uzyskał mandat posła na Sejm I kadencji (1991-1993). Został wybrany z listy Wyborczej Akcji Katolickiej. Pod koniec kadencji był członkiem Klubu Parlamentarnego Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego. Zasiadał w komisji zdrowia, a także w czterech podkomisjach. Z jego inicjatywy powstała Fundacja Wspierająca Zakup Tomografu Komputerowego dla Szpitala Wojewódzkiego w Toruniu, która doprowadziła do zakupu sprzętu i uruchomienia Pracowni Tomograficznej w 1992 r.

W latach 1994-1998 był radnym miasta Torunia, przewodniczącym Klubu Radnych Akcji Wyborczej Solidarność. Zasiadał w komisjach: zdrowia, rodziny i polityki społecznej oraz rewizyjnej. 

Odznaczony przez św. Jana Pawła II krzyżem papieskim „Pro Ecclesia et Pontifice”, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Wolności i Solidarności. Jest też laureatem Nagrody Prezydenta Torunia (1999) i „Medalem za Zasługi dla Miasta Torunia na wstędze”.