Teren położony między aleją Niezależnego Zrzeszenia Studentów UMK, aleją Św. Jana Pawła Il, ulicą Tujakowskiego oraz ulicą Słowackiego będzie nosił nazwę Skweru im. Oficerskiej Szkoły Artylerii. Tak zdecydowali radni podczas 55. sesji, która odbyła się 18 maja 2023 r.
Powstanie skweru im. Oficerskiej Szkoły Artylerii stanowi upamiętenie tej placówki w roku, w którym obchodzony jest jubileusz 100-lecia jej powołania.
Na terenie skweru znajdują się dwa obeliski: "Ku Czci Poległych i Pomordowanych przez hitlerowskiego najeźdźcę w latach 1939-1945" oraz “W Hołdzie Ofiarom stalinowskiego ludobójstwa 1939-1956". Pod pierwszym z nich odbywają się corocznie uroczystości: 8 maja (Narodowy Dzień Zwycięstwa) oraz 1 września (rocznica wybuchu II wojny światowej), a także składane są kwiaty 1 lutego (zakończenie okupacji hitlerowskiej w Toruniu). W trakcie każdej z nich uczestniczą żołnierze Centrum Szkolenia Artylerii i Uzbrojenia, która to jednostka jest spadkobiercą tradycji Oficerskiej Szkoły Artylerii w Toruniu. W sąsiedztwie skweru położony jest Park 100-lecia Powrotu Torunia do Wolnej Polski, co wzmacnia patriotyczny wymiar tego obszaru Torunia.
Wyższa Szkoła Oficerska im. gen. J. Bema w Toruniu jest jedną z najstarszych uczelni wojskowych w Polsce. Jej tradycje sięgają początków II Rzeczypospolitej. Do życia została powołana 1 czerwca 1923 roku na mocy decyzji Szefa Sztabu Generalnego marszałka Józefa Piłsudskiego, pod nazwą Oficerska Szkoła Artylerii (OSA). Do 1927 roku funkcjonowała jako samodzielna jednostka wojskowa. W 1928 roku została włączona w skład Centrum Wyszkolenia Artylerii jako Szkoła Podchorążych Artylerii. W grodzie Kopernika szkoliła przyszłych oficerów do 1939 roku. We wrześniu 1939 roku ostatni rocznik promowany był w jednostkach wojskowych, natomiast młodszy otrzymywał awanse oficerskie już podczas walk obronnych. Oficerską Szkołę Artylerii - Szkołę Podchorążych Artylerii w latach 1923-1939 ukończyło 2180 absolwentów. W okresie drugiej wojny światowej walczyli oni na wszystkich frontach, działali aktywnie w ruchu oporu, prowadzili działalność konspiracyjną w obozach jenieckich. Za udział w walce 179 absolwentów zostało uhonorowanych orderem Virtuti Militari. Po zakończeniu wojny wielu z nich było represjonowanych i niesłusznie skazanych. W latach 1939-1944 polskich artylerzystów kształcono w miejscach formowania Armii Polskiej na obczyźnie. Latem 1944 roku powołano Oficerską Szkołę Artylerii nr 1. Szkołę tę zlokalizowano w Chełmie Lubelskim. Do Torunia, stolicy polskich artylerzystów, Szkoła powróciła ponownie w 1945 r. Utworzono wówczas Oficerską Szkołę Artylerii nr 2. 12 października 1954 r. Oficerskiej Szkole Artylerii w Toruniu nadano imię wielkiego Polaka i artylerzysty generała Józefa Bema, bohatera narodowego Polski i Węgier, uczestnika powstania listopadowego i Wiosny Ludów.
Rozwój artylerii Wojska Polskiego, a szczególnie wprowadzenie do jej uzbrojenia różnorodnej broni rakietowej, spowodował znaczne zmiany w profilu kształcenia podchorążych OSA. 21 lipca 1965 roku przemianowano uczelnię toruńską na Oficerską Szkołę Wojsk Rakietowych i Artylerii.
Przemiany ustrojowe, jakie dokonały się w Polsce po 1989 roku, znalazły odzwierciedlenie także w wojsku. W ich wyniku, na mocy Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 czerwca 1994 roku powstała Wyższa Szkoła Oficerska im. gen. J. Bema. Szkoła w tej strukturze funkcjonowała do 2002 roku, kiedy 30 września została rozformowana.
Fot. Magdalena Winiarska