Wystawa ma charakter małej monografii – obejmuje bowiem kilkadziesiąt prac powstałych od lat 70. XX wieku aż do chwili obecnej. W swoich performansach, rysunkach, rzeźbach, instalacjach, fotografiach czy malarstwie artysta zawsze dąży do przekraczania granic, wyznaczonych przez uwarunkowania danego medium czy techniki. Od początku swojej działalności używał nietypowych materiałów, jak np. słoma czy pył drzewny, pragnąc przybliżyć się do tajemnicy ich istnienia i harmonijnie współdziałać z nimi na polu sztuki. Na wystawie pokazane zostaną rysunki, często będące punktem wyjścia do tworzenia rzeźb: zarówno małych, jak i monumentalnych, realizowanych także „dla natury” – z dala od publiczności, koło rodzinnego Bąkowa. Obok nich zaprezentowane będą Obrazy betonowe z lat 90. XX w., które badają nieustanny proces niszczenia i odbudowania, a także najnowszy cykl Zachód (2016), w realistyczno-ekspresjonistycznej wersji poświęcony obecnej sytuacji politycznej Europy, związanej z kryzysem dziedzictwa, a może i zmierzchem cywilizacji europejskiej. Ekspozycja obejmie także unikatowe fotografie (wczesne czarno-białych i późniejsze kolorowe) dokumentujące rysunki i interwencje w pyle drzewnym z lat 90., które zgłębiają problem istnienia każdego rodzaju materii w postaci tzw. fragtorów.
Edward Łazikowski – ur. w 1939 r. w Bąkowie Górnym. W latach 1970–1975 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi. Jest emerytowanym profesorem Akademii Huministyczno-Ekonomicznej w Łodzi. Jego prace znajdują się w kolekcjach Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Muzeum im. Puszkina w Moskwie, Muzeum Sztuk Pięknych w Budapeszcie.
Galeria czynna:
wtorek, godz. 12.00-20.00
środa-niedziela, godz. 11.00-18.00
Bilety: 5 zł, ulgowy 3 zł, grupowy (5-15 osób) 15 zł, wtorek, niedziela - wstęp wolny