Obszary ochrony uzdrowiskowej w Toruniu | www.torun.pl

Podczas najbliższej sesji Rady Miasta Torunia radni pochylą się nad projektem przystąpienia do prac związanych z nadaniem jednostkom pomocniczym Gminy Miasta Toruń statusu obszarów ochrony uzdrowiskowej.

- Kiedyś już mieliśmy obszar ochrony uzdrowiskowej, który znajdował się w części Czerniewic – przypomniał prezydent Torunia Michał Zaleski. – Wracamy do tego pomysłu. Fundacja Lux Veritatis przesłała wniosek w sprawie gotowości do zrealizowania na terenie Torunia inwestycji związanej z budową kompleksu leczniczo-rekreacyjnego Termy Toruńskie, wykorzystującego istniejące zasoby wód termalnych. Podjęliśmy analizy dotyczące tego wniosku. W wyniku tych prac wyznaczyliśmy dwa obszary – rejon Bydgoskiego Przedmieścia i dodatkowo część Czerniewic.

Ze względu na potencjalne możliwości wykorzystania wód mineralnych z utworów kredy dolnej z pokładów piasków glaukonitowych albu, występujących w strefie krawędziowej w Czerniewicach, zasadne było uwzględnienie w granicach obszaru ochrony uzdrowiskowej także tego potencjalnego złoża naturalnych surowców leczniczych. Umożliwi to rozpoczęcie działalności w zakresie usług uzdrowiskowych w tej części miasta.

Lokalizacja historycznego ujęcia solanek jodkowo-bromkowych (0,5% wody chlorkowo-sodowa, bromkowe, borowe). Funkcja uzdrowiskowa tego terenu datowana jest na rok 1898, kiedy na bazie solanek jodkowo-bromkowych (0,5% wody chlorkowo-sodowa, bromkowe, borowe) istniał w Czerniewicach najpierw zakład kąpielowy, potem sanatorium. W okresie wojen światowych, w zakładzie leczniczym w Czerniewicach przebywali na leczeniu ranni żołnierze pruscy, później niemieccy. Woda ze źródła Franciszki była butelkowana i wysyłana na front pod nazwą „Victoria”. Wody z samowypływu wykorzystywane były do lat 90. XX wieku. Zachowały się analizy balneologiczne pobieranej wody. Były to solanki jodkowo – bromkowe: 0,5%  wody chlorkowo – sodowe, bromkowe, borowe.

Gmina, która występuje o nadanie swojemu obszarowi statusu obszaru ochrony uzdrowiskowej, jest zobowiązana do uzyskania potwierdzenia właściwości leczniczych naturalnych surowców leczniczych i właściwości leczniczych klimatu w formie świadectwa. Potwierdzenia tego dokonują jednostki uprawnione do tego przez ministra właściwego do spraw zdrowia, na podstawie przeprowadzonych badań (w chwili obecnej jest to sześć podmiotów). Kolejnym krokiem jest sporządzenie operatu uzdrowiskowego. Następnie operat przesyłany jest ministrowi właściwemu do spraw zdrowia w celu potwierdzenia spełnienia warunków koniecznych do nadania statusu uzdrowiska albo statusu obszaru ochrony uzdrowiskowej przez obszar, dla którego sporządzono operat uzdrowiskowy. Stwierdzenie spełnienia warunków następuje w drodze decyzji. Minister właściwy do spraw zdrowia, po potwierdzeniu spełnienia przez obszar warunków niezbędnych do uzyskania statusu obszaru ochrony uzdrowiskowej, występuje do Rady Ministrów z wnioskiem o nadanie danemu obszarowi statusu obszaru ochrony uzdrowiskowej. Rada gminy uchwala statut obszaru ochrony uzdrowiskowej w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie powyższego rozporządzenia. Gmina, która na podstawie decyzji ministra właściwego do spraw zdrowia uzyska potwierdzenie możliwości prowadzenia lecznictwa uzdrowiskowego na swoim obszarze, sporządza i uchwala miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla strefy "A" ochrony uzdrowiskowej, na zasadach określonych w odrębnych przepisach, w terminie do 2 lat od dnia otrzymania tej decyzji. Na obszarze ochrony uzdrowiskowej zostają wydzielone trzy rodzaje stref ochronnych. Są one oznaczane literami A, B i C.

Rada gminy powołuje również stałą komisję uzdrowiskową, która jest organem opiniodawczo-doradczym rady gminy w sprawach dotyczących obszaru ochrony uzdrowiskowej.

Zobacz granice wnioskowanych obszarów ochrony uzdrowiskowej